Asset Publisher
Lasy regionu
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Północna część zasięgu administracyjnego olsztyńskiej dyrekcji jest bardziej urozmaicona.
Z powodu większej ilości opadów i żyźniejszych gleb, głównie pochodzenia polodowcowego, występują tu drzewostany liściaste i mieszane.
Część środkowa charakteryzuje się nieco słabszymi siedliskami, które powstały na terenach moren czołowych oraz z materiałów międzymorenowych. W tej części dominują siedliska borowe świeże. Jednak w pasie od Miłomłyna do Strzałowa znajdują się największe kompleksy leśne Lasów Taborskich, Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej i Puszczy Piskiej ( w części administrowanej przez RDLP w Olsztynie ) oraz najbardziej urokliwe krajobrazowo tereny leśne przeplatane licznymi jeziorami.
Najbardziej na południe wysuniętą część RDLP Olsztyn charakteryzują siedliska i zbiorowiska roślinne typowe dla terenów będących niegdyś rozlewiskami wód polodowcowych. Fakt ten decyduje dziś o składzie gatunkowym drzewostanów, gdzie niepodzielnie panuje sosna oraz brzoza - gatunki najmniej wymagające co do żyzności gleby.
KLIMAT
Duże zróżnicowanie drzewostanów wynika również z tego, że na obszarze RDLP klimat kontynentalny ściera się z klimatem atlantyckim i dlatego też znajdziemy tutaj fragmenty drzewostanów typowych dla obszarów borealnych jak i drzewostany charakterystyczne dla terenu Pomorza.
Cechy klimatu na terenie RDLP w Olsztynie:
ilość opadów rocznych 500 mm - 634 mm
średnia temperatura 7,0 - 7,7 oC
okres wegetacji wynosi od 190 dni do 200 dni.
GLEBY I SIEDLISKA
Pod względem gatunku panującego w drzewostanach, lasy olsztyńskie można podzielić na trzy rejony. Największy z nich, obejmujący Kurpie oraz południowe części Warmii, Mazur, to rejon z drzewostanami sosnowymi. W części północnej przeważają dąb i świerk pospolity.
W zachodniej części występuje buk.
W ujęciu statystycznym gatunkiem dominującym w olsztyńskich lasach jest sosna. Pozostałe gatunki zajmują: Brz - 10%, Db, Kl, Wz, Js - 8%, Ol, Św - po 6%,
Bk - 4%.
Asset Publisher
Procedura zgłaszania szkód łowieckich
Procedura zgłaszania szkód łowieckich
PROCEDURA ZGŁASZANIA SZKÓD WYRZĄDZONYCH PRZEZ NIEKTÓRE ZWIERZĘTA ŁOWNE W UPRAWACH I PŁODACH ROLNYCH
Od dnia 23.08.2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie oraz niektórych innych ustaw (D.U.2018.1507) obowiązuje następujący system zgłaszania i szacowania szkód łowieckich:
1. Właściciel albo posiadacz gruntów rolnych składa zgłoszenie szkody poprzez wniosek o szacowanie do dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego (podstawa prawna: art. 46 ust. 3 ustawy Prawo łowieckie).
2. Wniosek o szacowanie szkody powinien zawierać:
imię i nazwisko albo nazwę, adres miejsca zamieszkania albo adres i siedzibę oraz numer telefonu właściciela albo posiadacza gruntów rolnych:
wskazanie miejsca występowania szkody;
wskazanie rodzaju uszkodzonej uprawy lub płodu rolnego (podstawa prawna: art. 46 ust. 4 ustawy Prawo łowieckie).
3. Wniosek należy złożyć w terminie umożliwiającym dokonanie szacowania szkody (podstawa prawna: art. 46 ust. 5 ustawy Prawo łowieckie).
4. Procedurę odwoławczą określa art. 46 d, e ustawy Prawo łowieckie.
